|
ტკივილის ეპიდემიოლოგია გიორგი გეგელაშვილი გადაუდებელი დახმარების სამსახურს ადამიანების 50% ტკივილის მიზეზით აკითხავს. ოჯახის ექიმთან ვიზიტზე მისვლის გადაწყვეტილებასაც თითქმის ყოველი მესამე პაციენტი სწორედ ტკივილის გამო იღებს.[1]
საქართველოს მოსახლეობის (18-65წ) ნახევარზე მეტს წელიწადში ერთხელ მაინც, ხოლო 7.6%-ს ყოველთვიურად ≥15 დღე აწუხებს თ/ტკივილი.[2] ეს მონაცემი 1.9-2.3-ჯერ აჭარბებს საშუალო ამერიკულ (4%) და ევროპულ (3,3%) ანალოგიურ მაჩვენებელს ამდენად, მეტად საგანგაშოა და გადაუდებელ ქმედებებს მოითხოვს.
სხვადასხვა ქვეყნებში ჩატარებული ეპიდემიოლოგიური კვლევებით ქრონიკული ტკივილის გავრცელება 12-დან 80%-მდე მერყეობს [Abu-Saad Huijer H, 2010].[3]
ევროპის ზრდასრული მოსახლეობის 19%-ს ზომიერი და ძლიერი ინტენსივობის ქრონიკული ტკივილი აწუხებს, ნიშანდობლივია, რომ მათგან მხოლოდ უმნიშვნელო ნაწილი მკურნალობს ტკივილის მართვის სპეციალისტთან. ამას ისიც ემატება, რომ პაციენტების ნახევარი სამედიცინო დახმარების ხარისხით უკმაყოფილოა [Breivik H, 2006]. [4] ეს მაშინ, როდესაც ქრონიკული ტკივილი მნიშვნელოვან ზეგავლენას ახდენს როგორც პაციენტის, ასევე მისი ოჯახის წევრების ცხოვრების ხარისხზე - უზღუდავს რა სოციალური აქტივობის და მუშაობის შესაძლებლობას. ქრონიკული ტკივილის გავრცელება ევროპაში ქვეყნების მიხედვით
ნეიროპათიული ტკივილი ქრონიკული ტკივილის ერთერთი გავრცელებული ფორმაა. იგი ფართოდ არის გავრცელებული ევროპაში და მოსახლეობის 7-8%-შია გამოვლენილი [Bouhassira D, 2008].[5]
გერმანია - 6.0% საფრანგეთი - 6.4% დიდი ბრიტანეთი - 7.5% ესპანეთი - 7.7%.6. საქართველოში ანალოგიური კვლევები არ ჩატარებულა.
პერიფერიული ნეიროპათია ცხოვრებაში ყოველი 10-დან შესაძლებელია ერთ ადამიანს შეეხოს, მაგრამ ნებისმიერ მოცემულ მომენტში დაავადებული უნდა იყოს 50 ადამიანიდან ერთი. სურათზე: ნეიროპათიული ტკივილის გავრცელება ნიდერლანდების პირველადი ჯანდაცვის ერთი მონაცემთა ბაზის მაგალითზე. პოპულაციურ კვლევაში ჩართული იყო 362 693 პაციენტი; პაციენტზე დაკვირვების პერიოდი - საშუალოდ 3 წელი [Dieleman JP].[8]
შენიშვნა: აღნიშნული მონაცემები არ ასახავს აივ-ნეიროპათიის შემთხვევებს; სავარაუდოდ, იმის გამო, რომ აივ ინფექციის დიაგნოზზე და მკურნალობაზე პასუხისმგებელნი არიან არა ზოგადი პროფილის, არამედ სპეციალურად ამ ავადმყოფობაზე ორიენტირებული პროფესიონალები.
კვლევაში, რომელიც პირველადი ჯანდაცვის სფეროს მოიცავს, კიდურების მონონეიროპათია ყველაზე ხშირია. მაჯის გვირაბის სინდრომი - Carpal tunnel syndrome პერიფერიული ნეიროპათიის მეორე გამომწვევი მიზეზია.
მიუხედავად იმისა, რომ ნეიროპათიის ძირითად გამომწვევ მიზეზად შაქრიანი დიაბეტია მიჩნეული, ტკივილის სინდრომის რეგისტრირების საერთო რაოდენობა ამ ტიპის პაციენტებში არცთუ ბევრია.
[1]
Hasselström J, et al. Prevalence of pain in general practice. Eur J Pain. 2002; 6(5):375–85.
|
|
|