 |
|
თავდაცვითი მედიცინა - Defensive medicine გიორგი გეგელაშვილი
სამართლებრივი დევნა, როგორც თავდაცვითი მედიცინის განვითარების წინაპირობა საზოგადოება სრულიად სამართლიანად ითხოვს კანონიერ უფლებას – გარანტირებულად მიიღოს საუკეთესო ხარისხის სამედიცინო მომსახურება. სამედიცინო პერსონალს, ასევე, სჭირდება კანონიერი უფლების დაკმაყოფილება ადეკვატურ სამუშაო პირობებთან და ანაზღაურებასთან დაკავშირებით. არ შეიძლება ექიმი შიშის და დასჯის მოლოდინით ცხოვრობდეს, მაგრამ ასევე შეუძლებელია მთლიანად საზოგადოება იყოს დაუცველი და “ეშინოდეს” ავად გახდომის. გამოცდილება გვიჩვენებს, რომ იმ სისტემებში, სადაც აქტიურდება სამედიცინო პროფესიონალების დევნა, ფეხს იკიდებს მეტად საშიში ტენდენცია –თავდაცვითი მედიცინის განვითარება.
თავდაცვითი მედიცინა არის სამედიცინო დიაგნოსტიკური ან თერაპიული პრაქტიკის სახეობა, როდესაც განხორციელებული ქმედებები არ ემსახურება პაციენტის ჯანმრთელობის ინტერესებს, არამედ გამოწვეულია სამედიცინო პერსონალის შესაძლო სამსახურეობრივი გულგრილობის ან სხვა სამართლებრივი დევნის შიშით.
აშშ-ში თავდაცვითი მედიცინის ტენდენცია განსაკუთრებით ხშირია გადაუდებელი მედიცინის, სამეანო და სხვა მომეტებული რისკის მქონე ერთეულებში. სხვადასხვა ავტორების მონაცემებით სარისკო საქმიანობის განმახორციელი ექიმების 79-93% მიმართავს „თავდაცვას“. [1] 2003 წლის გამოკითხვით პენსილვანიის შტატის ”რისკიანი ექიმების” 93% მიმართავს თავდაცვით მედიცინას. [2] რისკიანი დარგებია: გადაუდებელი დახმარება ზოგადი ქირურგია ორთოპედიული ქირურგია ნეიროქირურგია მეანობა-გინეკოლოგია რადიოლოგია. 2008წ. ჩატარებული კვლევის ავტორები მიიჩნევენ, რომ თავდაცვითი პრაქტიკის შედეგად არაუცილებელი სამედიცინო ხარჯი წლის განმავლობაში შეიძლება ტრილიონ დოლარზე მეტიც კი იყოს. [3] Massachusetts Medical Society-ის 2008 წლის გამოკითხვამ აჩვენა, რომ თავდაცვითი მედიცინა მილიარდობით დოლარით ზრდის სამედიცინო ხარჯებს და საფრთხის შემცველია პაციენტისთვის. მოსალოდნელ სასამართლო განხილვაზე ფიქრი გავლენას ახდენს არამარტო მუშაობის პრინციპზე, არამედ ჰოსპიტლის გარეთ ცხოვრების ხარისხზეც. [4]
|
|
|
