|
პედიატრიული ტკივილის მართვა ნანა ტატიშვილი, ნატალია მუჩაიძე
ვინაიდან ახალშობილებს, ჩვილებსა და მცირე ასაკის ბავშვებს საკუთარი შეგრძნებების გადმოცემა არ ძალუძთ, მათი ტკივილის შეფასება გაძნელებულია. ადრე ფიქრობდნენ, რომ ნეონატურ პერიოდში ადამიანი ტკივილს საერთოდაც არ განიცდიდა. თანამედროვე მედიცინამ ეს მოსაზრება უკუაგდო და დღეს უკვე გვაქვს ჩვილის ემოციის გამომხატველი მიმიკებსა და და გრიმასებზე დაყრდნობით შექმნილი ტკივილის სკალა ყველა ასაკის ბავშვისათვის. ტკივილის მართვა ბავშვთა ასაკში რთულია. ხშირად ტკივილის სინდრომის დადგენა იმის გამო ძნელდება, რომ ამ საკითხზე ჩატარებული კვლევები არ არის საკმარისი. ხშირია არაადექვატურად ან არასრულად ნამკურნალევი ტკივილის შემთხვევებიც. შეცდომას ძირითადად ის იწვევს, რომ მკურნალი ან მკურნალთა ჯგუფი, აქცენტს ტკივილის ფენომენის მკურნალობაზე ამახვილებს და არა ამ საწუხარის მიზეზებისა და პათოფიზიოლოგიური მექანიზმების ამოცნობაზე. სიმპტომურ ტკივილთან ბრძოლის საუკეთესო გზა კი სწორედ პათოგენეზური მკურნალობის ჩატარებაა. მეცნიერები ცდილობენ შეისწავლონ ტკივილის ფენომენის საკითხი ნაყოფში და ახლავს თუ არა ის მშობიარობის აქტს, ასევე ნოციცეფციის განვითარებას ტრიმესტრების მიხედვით, თავის ტვინის, ქერქის და ჰიპოთალამურ-ჰიპოფიზური სისტემების განვითარებას.
პარაცეტამოლი პედიატრიულ პრაქტიკაში ყველაზე ხშირად გამოყენებული არაოპოიდული ტკივილგამაყუჩებელია. ასპირინთან და არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან (არასტეროიდებთან) შედარებით მას მინიმალური ანთების საწინააღმდეგო ეფექტი გააჩნია. დოზა 10-15 მგ/კგ (პ/ო, პ/რ) გვერდითი მოვლენები იშვიათია გაყუჩება იწყება მიღებიდან 40-60 წთ-ში პ/რ გამოყენებისას რეკომენდირებული დოზაა 30-40 მგ/კგ შესაძლებელია 15-25 მგ/კგ ყოველ 6სთ-ში ერთხელ. ცხრილი 1. არაოპიოიოდური ტკივილგამაყუჩებლების დოზები
ბავშვთა ასაკში ძლიერი ტკივილის მართვისთვის უფრო ხშირად იყენებენ კოდეინს და მორფინს.
ნაერთები: ოქსიკოდონი, ჰიდროკოდონი პ/ო ბიოშეღწევადობა – 60% გამაყუჩებელი ეფექტი – მიღებიდან 20 წთ-ში მაქსიმალური ეფექტი – 60-120 წთ-ში ნახევრად დაშლის პერიოდი და ელიმინაცია – 2.5-4 სთ. ოპიოიდ-ტოლერანტულ პაციენტებში ქრონიკული ტკივილის დროს მიზანშეწონილია გახანგრძლივებული მოქმედების ოქსიკოდონის დანიშვნა. რუტინულად პოსტოპერაციული ტკივილის მართვისას არარეკომენდებულია. არასწორი დოზირებისას შესაძლებელია სუნთქვის დათრგუნვა (ცხრილი 2).
ეფექტური და იოლად მისაღები გამაყუჩებელი საშუალება. შესაძლებელია პ/ო გამოყენება. პირში ჩაწვეთების შემდეგ ტკივილს აყუჩებს სწრაფად. სისტემურ ცირკულაციაში აღწევს მიღებული მედიკამენტის მხოლოდ 20-30%. შიგნით მისაღები ფორმა – სითხე და ტაბლეტი გახანგრძლივებული მოქმედების. ბავშვთა ასაკში უფრო ხშირად სითხეს იყენებენ.
Patient-controlled analgesia - PCA პაციენტი ინდივიდუალურად მართავს წამლის შეყვანას მიკროპროცესორის ღილაკის საშუალებით და, შესაბამისად, თვითონ აკონტროლებს ანალგეზიის ხარისხს. ტკივილის მართვის პროცესში საჭიროა ექთნისა და პაციენტის მჭიდრო თანამშრომლობა. ოპიოიდები (მორფინი, ჰიდრომორფონი ან ფენტანილი) ხშირად ინიშნება ინტრავენურად ან კანქვეშ. ოპიოიდების დოზა, მათი შეყვანის წესი, ბოლუსურად შეყვანა და ინტერვალი ბოლუსებს შორის მოცემულია ცხრილში 3. მორფინი ძირითადად ინიშნება 20მკგ/კგ ბოლუსურად შესაძლებელია 5 ბოლუსის გაკეთება ერთ საათში 5 ბოლუსი/სთ ინტერვალი ბოლუსებს შორის: 6-8 წთ შესაძლებელია ვარიაციები მაგ., დოზა: 30-50მკგ/კგ (ბოლუსურად), ინტერვალი: 5 წთ. ჰიდრომორფონი მორფინთან შედარებით მეტი გვერდითი ეფექტებით გამოირჩევა ქავილი, გულისრევა და სხვ. გვერდითი მოვლენები შესაძლოა გამოვლინდეს პაციენტის მიერ ანალგეზიის არასწორი კონტროლის დროს ჰიდრომორფონი მორფინთან შედარებით 5-7-ჯერ ძლიერია ბოლუსური შეყვანის დოზა: 3-4მკგ/კგ. ფენტანილის ზუსტი დოზა ჯერ კიდევ დადგენილი არ არის ბოლუსური გამოყენებისას გამაყუჩებელი ეფექტი მორფინთან შედარებით 50-100-ჯერ მეტია გამოყენების სიხშირე – 40:1 ბოლუსის დოზა – 0.5მკგ/კგ ხანგრძლივი ინფუზიისას - 0.5მკგ/კგ. პაციენტის მიერ მართული ტკივილის ინტრავენური გაყუჩების დროს უმჯობესია ხანგძლივი ინფუზია მორფინი 20-30 მკგ/კგ/სთ ჰიდრომორფონი 3-4 მკგ/კგ/სთ ფენტანილი 0.5 მკგ/კგ/სთ. ხანგრძლივი ინფუზიის გამოყენება განსაკუთრებით კომფორტულია ღამის საათებში: პაციენტს არ ესაჭიროება გამოღვიძება და ტკივილის მართვა, ის ძილის პერიოდშიც დაცულია. დაკვირვებამ აჩვენა, რომ ამ მეთოდის გამოყენება შესაძლებელია იმ ბავშვებში, რომლებმაც იციან კომპიუტერული თამაშები, ან 5-6 წლის ან მეტი ასაკის არიან. წამლის შეყვანის წესს აკონტროლებს ექთანი. ექთნის კონტროლი განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, როცა პაციენტი მცირეწლოვანია, რადგან მან შესაძლოა არასწორად ისარგებლოს ინდივიდუალური ღილაკით. მაგ., დაშვებულზე ხშირად დააჭიროს ღილაკს და განუვითარდეს სიცოცხლისთვის საშიში გვერდითი მოვლენები. პაციენტის მიერ ანალგეზიის კონტროლის მეთოდი დამკვიდრდა ბოლო წლების განმავლობაში. ამ მეთოდით მკურნალობა მოითხოვს მეტ დანახარჯებს. მეთოდი პრაქტიკაში დაინერგა მთელი რიგი ბიუროკრატიული ნორმების შემუშავების შემდეგ ექიმის, ექთნის, ფარმაცევტის განათლება პროტოკოლების შემუშავება პაციენტის თანხმობის ფორმის შემუშავება და სხვ. მეთოდის გამოყენება შეზღუდულია იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ზოგადი სისუსტე კიდურების მოძრაობების შეზღუდვა არ შეუძლიათ მარტივი დავალებების გაგება და შესრულება. ცხრილი 2. ოპიოიდური ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებები
ცხრილი 3. პაციენტის მიერ მართული ტკივილის ინტრავენური გაყუჩების სქემა
|
|
|